Ook dag 2 van het NK Baanwielrennen zit er weer op. De dag werd afgesloten door een schitterende scratch finale bij de heren, met een overwinning van Michael Vingerling. (Ik zal nooit meer zeggen dat de scratch saai is).
Ik moet de foto’s nog verder uitzoeken, maar ik heb alvast een fotoalbum gemaakt (zie onderstaande link).
Bijna het eind van het jaar, tijd om eens terug te kijken naar wat er allemaal in mijn Lightroom Catalogus staat. Een nieuw jaar betekent voor mij ook een schone lei (een nieuwe catalogus) wat betreft mijn foto’s, dus eigenlijk moet ik deze dagen nog snel even wat foto’s uitzoeken van afgelopen jaar.
De foto’s van mijn vakantie in IJsland heb ik eigenlijk nooit helemaal uitgezocht, een mooi klusje voor 2e kerstdag dus …
Een hoogtepunt was hierbij toch het fotograferen van de Papagaaiduiker. Wat een mooie vogel was dat toch …
De citadel in Namen is voor wielerliefhebbers een begrip. Een prachtige aankomst bergop die vaak wordt aangedaan bij wegwedstrijden in Wallonië. Sinds enkele jaren wordt er ook een cyclocross georganiseerd en dat is eigenlijk al een klassieker geworden (en telt ook mee voor de worldcup). Logisch dus dat deze cross hoog op het verlanglijstje stond om eens te gaan bezoeken.
Afgelopen zondag was het zover. Samen met Ronald (Sportsfeer) en Louis gingen we al vroeg van huis op weg naar namen. Louis had weer gezorgd voor koffie en worstenbrood in de auto, dus voor we het wisten waren we bij afslag Namen. Mochten we nog een beetje vrees gehad hebben voor de afstand, dat was niet nodig geweest.
In Namen kun je niet om de citadel heen. Midden in de stad langs het water (was dat ook de maas?) daar lag ie. De auto geparkeerd op een parkeerplaats aan de voet en enkele vlaamse wielerfans aangesproken wat de handigste route naar het parcours zou zijn. Dat was dus de trap op righting de burcht en wat we er gratis bij kregen was een mooi uitzicht over de stad namen.
Aangekomen op het parcours stonden de junioren reeds te wachten voor hun wedstrijd. Voor ons tijd om eens goed rond te kijken hoe het parcours liep en ook kort even langs de campers van de renners te lopen. Ronald had een goede dag want hij scoorde nog snel de wielerkaarten van de ploeg van Sophie de Boer, waar wij toch de laatste weken een beetje fan van zijn geworden.
De tweede wedstrijd van de dag waren de beloften. Mathieu van de Poel en Wout van Aert waren de laatste weken eigenlijk bij de profs de grote smaakmakers maar in de wedstrijd die meetelde voor de Worldcup reden ze voor de verandering weer eens mee bij de beloften. Wij hadden een mooi plekkie opgezocht bij een stijle afdaling, dus de opdracht was eigenlijk om Mathieu en Wout eens mooi op de gevoelige plaat vast te leggen. Wout was ook deze dag weer de sterkste, al had hij een valpartij van Mathieu nodig op aan de kop van de koers te komen (maar anders had hij waarschijnlijk ook wel gewonnen).
De wedstrijd waar ik eigenlijk het meest naar uit had gekeken was de wedstrijd van de Dames. Marianne Vos (wereldkampioen in het veld) deed weer voor de eerste keer mee, Pauline Ferrand Prevot (wereldkampioen op de weg) deed mee (en daar heb ik nog geen mooie foto van), Compton was weer overgekomen uit de VS en Katrina Nash deed ook weer eens een keertje mee. Tel daar bij op Sanne Cant die dit jaar echt is doorgebroken als topper en de eerder genoemde Sophie de Boer stond aan de start. Dat beloofde een mooie wedstrijd te worden. Maar eerst was het tijd voor het traditionele frietje, want tussen de beloften en de dames zat een wat langere pauze.
Voor de start van de Dames besloten Ronald en ik ons op te splitsen. Ronald ging naar de start en ik terug naar de afdaling voor de mooie foto. Deze kans wilde ik toch niet laten lopen. Het was in de tussentijd wel een stuk drukker geworden, dus de gewenste plaats voor de foto, zat er niet in. Dus dan maar even wat op en neer lopen op zoek naar het juiste standpunt voor de foto. Marianne Vos ging er al snel van door en maar werd later bijgehaald voor Katharina Nash. Maar de wedstrijd was voor mij van secundair belang, het ging per slot van rekening om de foto’s …
Na de dames stonden de Profs aan het vertrek. Sven Nys kampt met een vormcrisis en liet ditmaal verstek gaan. Het rijtje echte toppers was dus ditmaal niet zo heel groot, het zou gaan tussen Kevin Pauwels en Lars van der Haar hadden Ronald en ik bedacht (we hadden elkaar in de menigte weer terug gevonden). Hierin kregen we gelijk. Eerst was het nog Tom Meeuwsen die de kopstart pakte, maar al snel bleek dat we gelijk hadden en dat het een strijd tussen Kevin en Lars zou worden. Deze werd, een beetje tot onze teleurstelling, beslecht door Kevin Pauwels in de laatste ronde.
Ditmaal dus geen Nederlandse overwinning bij ons bezoek aan de cross dus, maar wel genoten van een schitterde cross om misschien wel het mooiste parcours die we tot nu toe bezocht hebben. Voor alle wielerliefhebbers een aanrader om eens te bezoeken deze Citadelcross in Namen.
Twee dagen rondhangen langs de wielerbaan om te fotografen, daar word je redelijk gaar van. Zeker als zo rond de middag het licht rond de baan net niet goed genoeg is voor mijn manier van fotograferen (zonder flits). Gelukkig was tegen de avond bij de finales van de sprint en bij de puntenkoers weer in beter licht, zodat ik toch nog genoeg plaatjes heb kunnen schieten.
Ik ga ze niet vandaag allemaal uitzoeken (dat komt van de week wel), alleen wat plaatjes voor de (jarige) baanwacht dat lijkt mij wel voldoende…
Vorige week (en de week ervoor) zat ik in Gent bij het baanwielrennen. Dit weekend reizen we voor de verandering eens af naar Alkmaar. Daar wordt het NK Omnium en daarbij wordt ook het NK Keirin en het NK Sprint verreden (dus niet zoals voorgaande jaren bij de andere baan onderdelen tussen Kerst en Oud en Nieuw).
De baan in Alkmaar had ik eigenlijk nog nooit bezocht, dus het was vandaag een beetje uitproberen. Daarbij merk ik dat ik wat anders ben gaan fotograferen sinds 2 weken geleden. Ik wil nog meer de snelheid benadrukken en dan mag er steeds meer onscherp zijn.
Dit wordt dan o.a. het resultaat ….
Meer foto’s morgen en ergens volgende week een volledig album …
Je hebt van die sport evenementen die groter zijn de sport zelf. Ik denk dan aan bijvoorbeeld Indy 500, de GP van Monaco en ik denk dat de elfstedentocht daar ook bij hoort. Je hoeft niet per se van de sport te houden, maar daar wil je gewoon bij zijn. Zo heb je in Belgie de zesdaagse van Gent.
Baanwielrennen is helemaal niet populair in Belgie. Wegwielrennen en de cross zijn vele malen populairder. Vorige week waren de tribunes nog leeg in het Vlaams Wielercentrum, maar de zesdaagse van Gent is iets speciaals. Daar moet je bij zijn, zeker de zaterdag avond. Vorig jaar was ik er voor de eerste keer en dit jaar hadden we weer kaartjes geregeld. Wel jammer dat ik steeds de Bob moet zijn, want eigenlijk moet je in het feestgedruis mee met de bierdrinkende Belgische zesdaagse bezoekers.
Maar ja, je kunt niet alles hebben en ik ben tegenwoordig eigenlijk wel een liefhebber van het baanwielrennen. Dus dan maar op de tribune blijven, af en toe een foto schieten en genieten.
Er zijn van die weekenden die je al lang van tevoren in de agenda hebt genoteerd. Afgelopen weekend was zo’n weekend, het International Belgian Open in het Vlaams Wielercentrum Eddy Merckx en natuurlijk mocht de fotocamera mee …