De reunie was de aanleiding, het affiche was interessant en het moment goed gekozen. We zouden weer eens samen een voetbalwedstrijd gaan bezoeken.
Waar kan je dit dan beter doen als in Monchengladbach? Borussia maakt weer een goed seizoen door. Het is bij Roermond net over de grens en de sfeer in de Duitse Stadions is perfect.
Twee weken geleden vertelde mijn broer toen we op bezoek waren bij Opa opeens dat hij de wedstrijd ook ging bezoeken (met oom, neef en zwager). Dat was toeval, maar natuurlijk niet minder gezellig. Ik had nog wel een tip voor de heren waar je gezellig kon indrinken in het buurt van het stadion.
Het was een eindje rijden, tussendoor nog een tussenstop in Limburg voor een bakkie koffie en een stukkie vlaai en op naar het Hehner Hof, da wo der Gast noch König ist! Van mijn broer had ik al een foto toegestuurd gekregen met het gezelschap achter een große Franziskaner Weizen, Zij waren er al aangekomen.

Aangekomen in het ‘Borussia Monchengladbach supporters’ cafe wisten we weer wat het Duitse voetbal zo aantrekkelijk maakt. Een lekker biertje vooraf (al was ik natuurlijk weer chauffeur en moest het doen met een Cola Light) en een super gemoedelijke sfeer. Op een of andere manier voelt het gezelliger aan dan een voetbalwedstrijd in Nederland bezoeken, maar misschien is het uitjes gevoel gewoon wat groter (al denk ik toch ook echt dat het veel gemoedelijker is).
In het supporterscafe stonden alle groepen gewoon door elkaar, Duitsers, Limburgers, Brabanders met zelfs nog een groep uit Gilze (wat natuurlijk ook gewoon bij Brabant hoort). De tap maakte overuren en we konden ook nog genieten van flitsen van het Duitse voetbal op tv’s en groot scherm. De tijd vloog voorbij en al snel werd het tijd om naar het stadion te gaan. Eerst nog even de kaartjes afrekenen bij de Limburgse Rob die ook gewoon Rob heet (wat natuurlijk handig is).
We hadden kaartjes voor de Nordcurve en er werd ons verteld dat we op tijd binnen moesten zijn, en als je nog nooit bij een Bundesliga wedstrijd geweest was, dan zou je iets unieks gaan beleven. Nu ben ik natuurlijk al wat gewend, maar het is toch altijd weer een belevenis. De Duitse fans maken van het voorstellen altijd een happening. Dus we gingen er eens goed voor zitten.

De wedstrijd begon spectaculair met een wat later bleek terecht door buitenspel afgekeurd doelpunt maar dat was dan ook zo’n beetje het enige hoogtepunt van de eerste helft. Van het risicoloos rondtikken van de bal achterin en op het middenveld kregen wij het niet warm (want de temperatuur was toch flink gedaald in de tussentijd). Ook de tweede helft was matig wat eigenlijk een understatement is, want als er in totaal 5 kansen waren in heel de wedstrijd dan waren het er veel. Er werd nog wel gescoord, eerst door Borussia wat ons nog een beetje hoop gaf op nog een leuk laatste kwartier, maar snel kwam Werder Bremen langszij en ging het weer verder zoals het daarvoor ook ging. In de laatst minuut nog een hele grote kans voor de spits van de Borussen maar die ging er ook niet in. Het hoogtepunt van de wedstrijd was eigenlijk het broodje Bradworst die traditioneel genuttigd werd.
Na afloop nog even napraten in ‘ons’ supporterscafe en daarna terug naar Limburg om te proosten op de verjaardag van onze import Limburger en het bleef nog lang onrustig in Roermond …