NK Baanwielrennen 2016 – Fotoalbums
Natuurlijk heb ik de foto’s van het NK Baanwielrennen verder uitgezocht en verzameld in fotoalbums. Klik op onderstaande links om de fotoalbums te bekijken.
Natuurlijk heb ik de foto’s van het NK Baanwielrennen verder uitgezocht en verzameld in fotoalbums. Klik op onderstaande links om de fotoalbums te bekijken.
Apeldoorn, 18 december – Op de slotdag van het NK Baan wisten Kirsten Wild (puntenkoers), Jeffrey Hoogland (sprint) en Melvin van Zijl (koppelkoers met Nick Stöpler) een rood-wit-blauwe trui aan hun verzameling toe te voegen. Kyra Lamberink wist dan weer in extremis een eerste NK-titel te veroveren op de 500 meter voor de vrouwen.
Klik hier voor het volledige verslag op de website van de KNWU.
Hier de foto’s van de kampioenen …
APELDOORN, 17 december – Kirsten Wild was de grote slokop van de tweede dag van het Nederlands kampioenschap op de baan in Apeldoorn. De Overijsselse won kort achter elkaar de individuele achtervolging en de scratch. Beide keren kreeg ze Marjolein van ’t Geloof als tweede mee op het podium. Laurine van Riessen prolongeerde haar nationale titel op de sprint, terwijl Michel Kreder (puntenkoers) en Carlo Cesar (kilometer) de nationale titels grepen bij de elite-mannen.
Klik hier voor een volledig verslag van de KNWU
Maar voor mij is het ook een wedstrijd: “Wie maakt de mooiste foto?”. Hierboven zie je Kirsten Wild tijdens de winnende achtervolging. Die is best wel oké. Hieronder een foto van Shanne Braspennincx tijdens de sprint, daar ben ik ook erg blij mee (alleen jammer dat de ze finale van de sprint verloor van Laurine van Riessen).
En dan natuurlijk ook de foto’s van de overige winnaars van de dag.
APELDOORN, 16 december – De eerste wedstrijddag van het Nederlands kampioenschap op de baan in Apeldoorn leverde nationale titels op voor de gevestigde namen. Jeffrey Hoogland (sprint), Dion Beukeboom (achtervolging) en Kirsten Wild, die samen met Nina Kessler de koppelkoers bij de vrouwen won. Er was ook succes voor rijzende sterren als Melvin van Zijl (scratch mannen) en Hetty van de Wouw (keirin vrouwen). De laatste verraste als 18-jarige door haar eerste hoofdprijs te veroveren in de categorie elite-vrouwen.
Klik hier voor een uitgebreid verslag van de KNWU..
Voor mij tellen alleen de plaatjes/foto’s.
Eigenlijk is het plan om ieder jaar minimaal 1x de cross te bezoeken in België. Hiervoor stond al lang de Druivencross in Overijse op het verlanglijstje. Steeds kwam het er maar niet van, maar toen de heren van Ballerini.NL voorstelde samen eens een cross te bezoeken, was deze “Moeder aller crossen” de meest geschikte kandidaat. Wel op de laatste dag van de zesdaagse van Amsterdam, maar daar zou ik dan toch al genoeg foto’s van hebben. Die kon ik wel een keertje laten schieten.
Zondag om half 8 vertrekken bij Huis Ten Bosch (de permanance van Ballerini) was voor een enkeling wel erg vroeg, maar tijdens de heenreis was er tijd genoeg om wakker te worden. Aangekomen in Overijse was er eerst nog een bezoekje gepland bij de plaatselijke bio-bakker voor een ontbijtje. Geen worstbrood dit keer voor ons, maar een Manhattan (ontbijt met Zalm, EI, sla en bio-brood) erg lekker maar is het ook crosswaardig??
Na het ontbijt gingen we op zoek naar een parkeerplaatsje voor de auto. Deze vonden we op de Schavei, een beroemde helling uit de Brabantse Pijl en de Druivenkoers. Daarbij hadden we alleen geen rekening gehouden met mijn auto, die een correct werkende handrem mist. Dan maar op de top van de Schavei parkeren, dat we zeker wisten dat de auto nog op dezelfde plaats zou staan, als we terug zouden komen.
Aangekomen bij het parcours waren de nieuwelingen al bezig met hun cross. Snel dus een verkenningsrondje maken dat we ons een beetje konden oriënteren wat de beste plaats zou zijn voor vanmiddag (als het echt druk zou worden). We verbaasde ons wel over het parcours; midden in het dorp/de stad tegen een helling aan en zoveel verschillende stroken die allemaal interessant waren. Ja, hier in Overijse wisten ze hoe ze een leuk parcours moesten neerzetten. Alleen lag er ergens nog wel een gladde houten plaat over een sloot. Daar hadden de nieuwelingen een beetje last van (met menig valpartij), maar Roland Liboton (zelf 16x winnaar van de Druivencross) werd hierover ingelicht en daarna hebben we geen problemen meer gezien (of het probleem echt opgelost is weten we niet zeker, het kan ook zijn dan de overige klassen gewoon beter kunnen sturen).
Na de eerste verkenning volgde het eerste biertje. Na de nieuwelingen kwamen de junioren, de beloften, de dames en de Elite. Een verslag van deze wedstrijden kun je elders ook wel vinden op internet. Ik beperk me daarom tot mijn foto’s, waarbij ik tot mijn spijt moet bekennen dat de foto van Wout van Aert beter is gelukt dan de foto van Matieu van der Poel.
Klik hier om mijn overige foto’s van de druivencross te bekijken.
Na de cross hebben we nog een afzakkertje gepakt in het plaatselijk café, wat in onze ogen niet echt een typisch Vlaamse kroeg was. Alleen wel met genoeg herinneringen aan de muur over de historie van de Druivencross en de Druivenkoers en er werd ‘Verdronken Vlinder’ gedraaid, dus het was er toch wel sfeervol. Met sterke verhalen sloten we de dag af en we kijken al vooruit naar het WK cross (wat we gaan volgen in Huis Ten Bosch) en een bezoek aan Gent-Wegelgem in het voorjaar …
Op vrijdag was het Ladies Night bij de Zesdaagse van Amsterdam. De dames hadden de hoofdrol gekregen in het programma en maakte er ook een super spannende avond van. In de bijrol lieten ook de sprinters zich van hun beste kant lieten zien en de avond werd afgesloten met een knetterhard gereden madison van de zesdaagse rijders zelf (de enige van de avond).
Dit was weer eens zo’n zesdaagse avond dat je eigenlijk steeds op het puntje van je stoel zat. Of zoals ik als fotograaf voor de baanwacht, steeds alert moet zijn om alle mooie momenten vast te leggen op de gevoelige plaat. Hier wat foto’s van de avond …
En dan gaan we vanavond nog een keer naar Amsterdam en morgen naar de Moeder aller Veldritten: de Druivencross in Overijse #zinin.
De zesdaagse van Amsterdam is weer terug en als ‘vaste’ fotograaf van Baanwacht.nl mag ik daar natuurlijk niet bij ontbreken.
Wat gebleven is, is de gezellige baan. Nieuw is de Engelse DJ. Dit werd niet door iedereen gewaardeerd maar ik vond heb wel geweldig goed. Een keertje geen oubollige muziek, maar lekkere beats die het spektakel alleen maar vergrootte. Zelfs the Ace of Spades kwam langs in de dj-set (liefhebbers weten waar ik het over heb).
Hier wat foto’s van dag 1. Later in de week gaan we terug voor nog meer mooie plaatjes.
De week hoorde ik op de tv een definitie van geluk uitgelegd als een staat waarin je niets liever dan dat zou willen zijn (ik ben de exacte uitleg weer vergeten). Zo’n moment van geluk ervaar ik bij een mooie wandeling. Lekker niemand om je heen, alleen in de natuur, genietend van je uitzicht. Gisteren had ik weer zo’n momentje en heb ik geprobeerd dit uitzicht vast te leggen (wat natuurlijk helemaal niet gaat). Hier wat foto’s …